“பயம் என்றால் என்னன்னு தெரியுமா? பிரேக்கிங் பாயிண்ட்!” இந்த ஒரு வசனமே போதும். கமல், அர்ஜுன், நாசர், பி.சி. ஸ்ரீராம்… மிரட்டியெடுத்த அந்த படைப்பின் பெயர் குருதிப்புனல்.
ஒரு காலத்தில் “இப்படி ஆங்கிலப் படங்கள்னா தான் மிரட்டும். நம்ம ஊர்ல யாராலும் முடியாது” என்று நாமே பெருமைப்பட்டுப்போம். அந்தப் பெருமை பேசிக்கொண்டிருந்த நமக்கு நேரடியாக பதில் கொடுத்தது குருதிப்புனல். ஆங்கிலப் படத்துக்கு இணையான மேக்கிங்கில், அப்போதே வந்த அதிரடி.
வெளியான நேரத்தில் “ரொம்ப உயர்லியா பண்ணிட்டாங்க. புரியலப்பா” என்ற விமர்சனமும் வந்தது. குணா, அன்பே சிவம் போல, சில வருடங்கள் கழித்து அதே மக்கள் அதையே கொண்டாடத் தொடங்கிவிட்டார்கள். அந்த கொண்டாட்டம் இன்றும் தொடர்கிறது. டிவியில் ஓடினாலும் ரசிகர்கள் கண் சிமிட்டாமல் பார்ப்பார்கள்.
ஆதியாக கமல். அப்பாஸாக அர்ஜுன். கைது செய்யப்பட்ட ஒரு டிரைவர் நாசர். ஒரு கட்டத்தில் அந்தக் கூட்டத்தின் தலைவன் நாசர்தான் என்பதை தெரிந்துகொள்ளும் போது நமக்கு நடுங்கும்.
படத்தில் பந்து முதலில் கமல் கையில். பிறகு அர்ஜுனிடம். பின்னர் நாசரிடம். அங்குதான் கதை முழுக்க கிளைமாக்ஸ் ஆகிறது. நாசரின் வில்லத்தனம், கமலின் பயமும் புலம்பலுமாக நம்மையும் இறுக்கமாக பிடித்துக்கொள்கிறது.
“வீரம்னா என்னன்னு தெரியுமா. பயம் இல்லாத மாதிரி நடிப்பது.” கமல் சொன்ன அந்த வசனத்திற்கு தியேட்டர்கள் முழுக்க கைத்தட்டல். “எல்லாருக்கும் ஒரு பிரேக்கிங் பாயிண்ட் உண்டு” என்ற அந்த தருணம் இன்னும் புருவம் உயர வைக்கும்.
அர்ஜுனின் ரகசிய பணி. அவரை கொன்று விட வேண்டிய நிலை. அவரை மரியாதையுடன் சல்யூட் செய்து விட்டு வருகிற அந்த காட்சி. எந்த தமிழ் ரசிகனுக்கும் நெஞ்சில் பெருமை எழும் தருணம்.
இறுதிக் காட்சியில் கமல் நாசரிடம் மாட்டிக்கொண்ட நேரம். தன் சிஷ்யனிடம் “என்னைக் கொல்லு மேன். இனிமே நீதான் தலைவன்”
என்று பறக்கப்படும் குரல். ஒரே நொடியில் சுடப்பட்டு சுவரில் பாய்ந்து விழும் கமலின் உடல். அதுவே குருதிப்புனல்.
தமிழ் சினிமாவில் ரத்தம் ரத்தமா, காயம் காயமா காட்ட ஆரம்பித்தது ‘நாயகன்’-ல். அதை அடுத்த கட்டத்துக்கு எடுத்துச் சென்றது குருதிப்புனல். தலைப்பு சொல்வது போலவே ரத்தம் நேராக நரம்பில் ஓடிய படம்.
இறுதியில், வீரமரணம் அடைந்த காவலர்களின் மரியாதை. கமலின் மகனும் ராக்கெட் லாஞ்சர் ரத்தினத்தின் மகனும் நேருக்கு நேர் நிற்கும் அந்த முடிவு.
அங்கு முடிவதல்லக் கதை. அங்கிருந்தே அடுத்த ஆட்டம் தொடங்கும். அது தான் கமல் ஸ்டைல்.
1995 அக்டோபர் 23. தீபாவளி அன்று வெளியான அந்த சரவெடி படம் இன்று வரை ஜொலிக்கிறது. 27 ஆண்டுகளாகியும் அத்தனை மட்டத்துக்கு எவரும் வரவில்லை.
இது சாதாரண படம் அல்ல. இது “கமல் S.O.” முத்திரை.
நூறு ஆண்டுகளாகியும் இந்த படத்துக்குப் பட்ட வியப்பும் மரியாதையும் குறையாது. “அட, இது ஆங்கில திரைப்படத்தை கூட மிஞ்சிருக்கு” என்று மீண்டும் மீண்டும் சொல்ல வைக்கும்.